Hoe is het om je huis te delen met een vluchteling? Welkom thuis is een serie van acht interviews met mensen die een vreemde in huis namen. Over gastvrijheid, alledaags ongemak en on-Hollandse gezelligheid.
“Barmhartigheid betekent niet dat je altijd soft moet zijn”
De afgelopen 15 jaar heeft Ad de Kok (70) ruim 350 vluchtelingen zien komen en gaan. Samen met vier andere fraters woont hij in een religieuze leefgemeenschap in Noord-Brabant: de Vuurhaard. De zeven vluchtelingenkamers zijn bijna altijd allemaal bezet. Elke avond eten ze samen.
“Ik kan niet 100 procent genieten van mijn leven als ik zie dat andere mensen zo slecht behandeld worden”
Joyce (34) uit Amsterdam zet zich al jaren in voor mensen zonder verblijfsvergunning. Nu ondersteunt ze een groep die onder de naam Wij Zijn Hier aandacht vraagt voor hun situatie. Zij wonen in verschillende kraakpanden in Amsterdam, zoals de Vluchtgarage. Regelmatig slapen er een of meer mensen uit deze groep op een matras in haar woonkamer.
“Mensen raadden het ons af, omdat we emotioneel aan hen gehecht zouden raken”
Anton (26) woont samen met twee studenten in een slooppand in Utrecht. Van de brandweer mogen maar drie van de vier kamers permanent worden bewoond. Ze hebben dus een kamer over, waar af en toe een vluchteling logeert.
“Ik weet hoe moeilijk het is om zonder papieren in Nederland te leven”
Younis (33) vluchtte in 2002 uit Zuid-Sudan. Hij leefde jarenlang zonder papieren in Nederland, tot hij in 2013 een permanente verblijfsvergunning kreeg. In zijn woning in Amsterdam vangt hij nu zelf mensen zonder verblijfsvergunning op.
“Als we een tijdje geen gasten hebben, gaan we ons aan elkaar ergeren”
Albertina (27) woont in een woongroep in Utrecht. Vanuit hun christelijke geloof bieden de zes vaste bewoners onderdak aan mensen in nood. Ze hebben ruimte voor vijf gasten. Daar zitten ook vaak vluchtelingen tussen.
“Het enige nadeel is dat je soms wat minder vlees door je pasta hebt.”
Het huis van Marianne (54) uit Emmen zit altijd vol met asielzoekers. Jonge jongens, die als alleenstaande minderjarige asielzoeker nog opvang van de overheid krijgen, maar op hun 18e op straat komen te staan. Soms heeft ze er wel tien tegelijk in huis. Haar dochter van 22 woont deels bij haar, en deels met haar man in Duitsland.
“Ik vind niet dat je dingen alleen maar moet doen omdat het jezelf een goed gevoel geeft.”
Joanne (27) kocht samen met Cees Jan (28) een ruim appartement in Amsterdam, omdat ze graag gastvrijheid aan anderen wilden bieden. Nu logeert er al ruim een half jaar een vluchtelinge uit Sudan bij hen.
“Ik heb wel geleerd om een beetje afstand te houden, anders trek ik het niet.”
Twintig jaar geleden nam Els (41) voor het eerst een vluchteling mee naar het kraakpand waar ze toen woonde. Sindsdien heeft ze altijd wel een vluchteling in huis gehad. Ze woont nu met zeven volwassen en twee kinderen in een woongroep in een gelegaliseerd kraakpand in Amsterdam. Met een logeerkamer voor tourende bandjes én een speciaal voor vluchtelingen ingerichte kamer.